بازار آهن‌آلات با وجود ادامه تولید در کارخانه‌های بزرگ، با کاهش یا ثبات قیمتی روبه‌رو بود. این وضعیت، با چالش‌های سیاسی و امنیتی نیز همراه بود. رکود فعلی بازار فولاد تنها ناشی از جنگ یا تهدیدهای اخیر نیست، بلکه ریشه در ترکیبی از مشکلات ساختاری مانند تولید بیشتر از نیاز بازار و کاهش تقاضا دارد. محدودیت‌های ناشی از تحریم، جنگ و حمل و نقل، موجب بلااستفاده ماندن بخش زیادی از ظرفیت تولید شده است.
اگرچه بسیاری از کارخانه‌ها همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهند اما عدم تقاضا باعث شده نرسیده یا با قیمت‌هایی پایین‌تری به فروش برسد. نکته مهم در این مسئله این است که با وجود افزایش ظرفیت تولید اما زیرساخت‌های اساسی نتوانسته‌اند با این رشد هماهنگ شوند و بخش قابل‌توجهی از ظرفیت ایجادشده بلااستفاده باقی بماند. در این شرایط قیمت آهن آلات روز مانند قیمت تیرآهن با کاهش قیمت روبرو شده‌اند که باعث ایجاد حاشیه سود بسیار جزئی برای تولیدکنندگان شده است.
بازار آهن‌آلات این روزها با نوعی ناهماهنگی ساختاری مواجه است که تعادل میان عرضه و تقاضا را بر هم زده است. هرچند حجم عرضه بالا به نظر می‌رسد، اما این وضعیت بیشتر نشانگر افت جدی در سطح تقاضاست. در این شرایط تغییر جزئی نمی‌توانند نشانه اصلاحات باشند و بازار نیاز به مواردی مانند بهبود روند صادراتی، تامین انرژی و شروع فعالیت‌های عمرانی دارد.
با توجه به اینکه بخش عمده‌ای از تولید کارخانه‌های فولاد بر صادرات بنا شده، وقوع تنش‌های سیاسی و منطقه‌ای، ادامه فعالیت و رقابت در بازارهای بین‌المللی را برای تولیدکنندگان دشوارتر از گذشته کرده است. در این شرایط مسائل سیاسی بر تصمیمات فعالان حوزه فولاد تاثیر گذاشته است.
چالش های داخلی و خارجی پیش روی صنعت فولاد باعث شده است که نه تنها کارخانه های فولاد از سودآوری باز بمانند بلکه با تبعاتی مانند کاهش تولید نیز روبرو شوند و به جای توسعه به مدیریت شرایط برای بقا فکر کنند. حتی با وجود تقاضا، مشکلات زیرساختی، می‌تواند تولید فولاد را متوقف کند. از سوی دیگر، اختلال در صادرات باعث از دست رفتن درآمد می‌شود. این وضعیت باعث از دست رفتن اعتبار آن‌ها در بازارهای جهانی می‌شود.
وضعیت انتظار برای تغییر و بهبود شرایط باعث شده است که تولیدکنندگان، خریداران و فعالات این حوزه همچنان از خرید یا عرضه محصولات باز بمانند و در انتظار تغییرات سیاسی و اقتصادی در آینده باشند.
